Inspired by Attar's Poem: There are seven valleys of love that the seeker of your way passes through: request, Love, knowledge, Ignore, Oneness, astonishment, poverty and annihilation
Inspired by Forough Farrokhzad's Poem: from love I will drop the lines And I will also stop counting the numbers and among limited geometric shapes I will take refuge in the sensory areas of the vastness I am naked, naked, naked Like the silences between the words of my naked love And my wounds are all from love of love love love I wandered this island Ocean revolution And I have passed the explosion of the mountain
از عشق - خطوط را رها خواهم کرد - و همچنین شمارش اعداد را رها خواهمکرد - و از میان شکلهای هندسی محدود
به پهنه های حسی وسعت پناه خواهم برد - من عریانم عریانم عریانم - مثل سکوتهای میان کلام های محبت عریانم
و زخمهای من همه از عشق است - از عشق عشق عشق - من این جزیره سرگردان را - ازانقلاب اقیانوس - و انفجار کوه گذر داده ام
فروغ فرخزاد
Inspired by Molana's Poem: Stolen because you are going inside my life You are my sardine, the prosperity of my farm دزدیده چون جان می روی اندر میان جان من سرو خرامان منی ای رونق بستان من … مولانا
Inspired by Molana's Poem: I cried because of this complaining creature Those are my longings and drunken screams By God, my city will be imprisoned without you I wish to wander in the mountains and the desert One hand is a cup and the other is a supporter I know such a middle dance is a dream زین خلق پر شکایت گریان شدم ملول آن های و هوی و نعره ی مستانم آرزوست والله که شهر بی تو مرا حبس میشود آوارگی کوه و بیابانم آرزوست یک دست جام باده و یک دست زلف یار رقصی چنین میانه ی میدانم آرزوست مولانا
Inspired by Hafez's Poem: In the morning, he said, the grass chicken with the newly blooming flowers Don't be too cute in this garden because you bloomed Don't laugh at me from the right side Until the smell of love never reaches him Whoever did not leave the dirt in the pub If you are greedy for that cup, you will be satisfied Oh, maybe your eyelashes should be tightened صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت ناز کم کن که درین باغ بسی چون تو شکفت گل بخندید که از راست نرنجیم ولی تا ابد بوی محبّت بمشامش نرسد هر که خاک در میخانه برخساره نرفت گر طمع داری از آن جام مرصّع می لعل ای بسا دُر که بنوک مژهات باید سُفت (شعر از: حافظ)
Reviews
There are no reviews yet.