Inspired by Ahmad Amir Khalili's Poem: I am the passion of the steps to reach you A city lost its heart when I fell in love with you The calmness of your smile is your miracle Beauty at home is the most subversive I am not drunk enough to ask for a pub Woe to the heart of a madman to ask a madman I want you, whatever you want me to be You are my life, my life is my life, my life is yours
من شوق قدم های رسیدن به تو هستم یک شهر دلش رفت که من دل به تو بستم آرامش لبخند تو اعجاز تو این است زیبایی تو خانه برانداز ترین است مستم نه از آن دست که میخانه بخواهم وای از دل دیوانه که دیوانه بخواهد میخواهمت ای هر چه مرا خواستنی تو تو جان منی جان منی جان منی تو
Inspired by Hakim Omar Khayyam's Poem: Look, where did I end up in the world? nothing What is the result of life in my hand? nothing I lit a candle, but when I sat down, there was nothing I'm Jaam e Jam, but when I broke, nothing بنگر ز جهان چه طرف بر بستم ؟ هیچ وز حاصل عمر چیست در دستم ؟ هیچ شمع طـربم ولی چو بنشستم هیچ من جام جمم ولی چو بشکستم هیچ (شعر از: حکیم عمر خیام)
Inspired by Saadi's Poem:
The morning wind and the smell of Nowruz
Good luck friends and victory
Congratulations this year and all years
"Homayoun" Happy this day and all days to you.
برآمد باد صبح و بوی نوروز" به کام دوستان و بخت پیروز مبارک بادت این سال و همه سال همایون بادت این روز و همه روز"
Inspired by Forough Farrokhzad's Poem: from love I will drop the lines And I will also stop counting the numbers and among limited geometric shapes I will take refuge in the sensory areas of the vastness I am naked, naked, naked Like the silences between the words of my naked love And my wounds are all from love of love love love I wandered this island Ocean revolution And I have passed the explosion of the mountain
از عشق - خطوط را رها خواهم کرد - و همچنین شمارش اعداد را رها خواهمکرد - و از میان شکلهای هندسی محدود
به پهنه های حسی وسعت پناه خواهم برد - من عریانم عریانم عریانم - مثل سکوتهای میان کلام های محبت عریانم
و زخمهای من همه از عشق است - از عشق عشق عشق - من این جزیره سرگردان را - ازانقلاب اقیانوس - و انفجار کوه گذر داده ام
فروغ فرخزاد
Inspired by Saadi's Poem: You are better than of Leili , It is scary that like lovers May your love take me to the mountains and the desert An enemy turned towards me I hate to turn away from you I am trapped in your trap, I am defeated in your hand I am amazed by your taste, I am surprised by your description ای خوبتر از لیلی بیم است که چون مجنون عشق تو بگرداند در کوه و بیابانم یک پشت زمین دشمن گر روی به من آرند از روی تو بیزارم گر روی بگردانم در دام تو محبوسم در دست تو مغلوبم وز ذوق تو مدهوشم در وصف تو حیرانم (شعر از: سعدی)
Inspired by Roozbeh Bemani's Poem: Wherever there is a light, it is because of the fear of being alone O my lonely fear, here is a bright light Here, one feels the fear of the night Every day he talks about the thought of falling with the mountain Where I was alone in the night of Qiblah Here in this pole of silence, the nightmare is longer هر جا چراغی روشنه از ترس تنها بودنه ای ترس تنهای من اینجا چراغی روشنه اینجا یکی از حس شب احساس وحشت می کنه هرروز از فکر سقوط با کوه صحبت می کنه جایی که من تنها شدم شب قبله گاهه آخره اینجا تو این قطب سکوت کابوس طولانی تره (شعر از: روزبه بمانی)
Inspired by Hooshang Ebtehaj's Poem: I did not know the meaning of never Why didn't you come back? من نمیدانستم معنی هرگز را تو چرا بازنگشتی دیگر هوشنگ ابتهاج (سایه)
Reviews
There are no reviews yet.